تحقیق درباره روش های جدید تدریس
تعداد صفحه : 64روش‌هاى آموزش انفرادى (individual instruction) بسيارى از روانشناسان تربيتى و مر
| تحقیق درباره روش های جدید تدریسفرمت فایل: ورد - Word مرجع فایل - قابل ویرایش ) روش هاى آموزش انفرادى (individual instruction) بسيارى از روانشناسان تربيتى و مربيان آموزشى اعتقاد دارند که موقعيت يادگيرى بايد چنان سازمان دهى شود که هر شاگرد بر اساس توانايى هاى خود به فعاليت و يادگيرى بپردازد. براى نيل به چنين هدفي، روش هاى آموزش انفرادي، روش هاى بسيار مناسبى هستند؛ زيرا در اين نوع از روش ها، شاگردان بر حسب توانايى شان پيش مى روند و معلم نيز وقت کمترى صرف تدريس و زمان بيشترى صرف رسيدگى به فرد فرد شاگردان مى کند. البته اولين و اساسى ترين گام در راه تحقق چنين هدفى پذيرفتن مفهوم شاگرد محوري در طراحى و آموزش است. در بسيارى از مواقع، دستيابى به هدف هاى آموزشى از طريق آموزش انفرادى بسيار آسان تر و امکان پذيرتر از روش هاى سنتى ديگر است، بويژه اگر روش آموزش انفرادى به طور صحيح بکار گرفته شود، روحيه استقلال طلبى شاگردان در اجراى طرح هاى کوچک و بزرگ تقويت مى شود. آموزش انفرادي، الزاماً به معناى آموزش يک نفر شاگرد توسط يک معلم با برنامه خاص نيست. آموزش انفرادى ممکن است به صورت گروهى نيز انجام گيرد. البته وقتى آموزش انفرادى به صورت گروهى طراحى مى شود، بهتر است گروهى از شاگردان که داراى ويژگى هاى مشترک هستند، تحت آموزش قرار گيرند. روش هاى آموزش انفرادى از نظر نحوه اجرا و مواد آموزشى عبارتند از: - آموزش برنامه اى (PI)؛ (programmed instruction) - آموزش به وسيلهٔ رايانه (CAI)؛ (computer assisted instruction) - آموزش انفرادى تجويز شده (IPI)؛ (individually prescribed instruction) - آموزش انفرادى هدايت شده (IGE)؛ (individually guided education) تمام روش هاى فوق ريشه در آموزش برنامه اي دارند. اين روش ها از زمانى که فن آورى توليد مواد آموزشى گسترش يافت، در نظام هاى آموزشى مطرح شدند. هدف هاى آموزش انفرادى همان گونه که روش هاى سخنرانى و بحث گروهى براى هدف هاى آموزشى خاصى مناسب هستند، در بسيارى از مواقع لازم است شاگردان به تنهايى کار کنند، اما اين مواقع چه زمان هايى هستند؟ يا در چه مواقعى شاگرد را مى توان پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید |